Lost Fan

[David po raz kolejny zrezygnował z odpłynięcia na tratwie. Czuł, że przyda się bardziej tutaj na plaży. Chciał pomóc w walce z Innymi. Chowając się za skałami oddawał strzały. Często pudłował, ręce m ...

[Davidowi skonstruowanie 4 prowizorycznych lewarków zajęło paręnaście minut. Gdy już skończył poszedł się pochwalić do Chuny.]
<do Chuny> Zrobiłem. Można zabrać się za wsuwanie belek.+-

[David obejrzał tratwę i myślał nad wsunięciem belek.]
== Wiecie co. Przydałyby się jakieś lewarki, za pomocą których podniesie się tratwę i wsunie belki. Zajmę się tym.+-

[David odszedł i zaczął ...

[David parsknął zrezygnowanym śmiechem, kręcąc głową. Spojrzał na Chuny. Jak to się stało, że od razu o tym nie pomyślała.]
<do Chuny> Chuny... [Po chwili.] Nie zdążymy załatwić wszystkiego w d ...

[David słuchał rozmowy pracując cały czas przy tratwie. Po słowach Roberta przerwał. pracę.]
== Robert ma rację. Tam są ludzie, tu na pewno będą bardziej bezpieczni. A te dwa dni rzeczywiście, nie zr ...

[Davida jeszcze bardziej wkurzyła odpowiedź kobiety. Teraz już był pewny co do niej. Żałował w duchu, że jej nie zabił wtedy w dżungli.]

<do Julki> Słuchaj, co ja miałem wtedy zrobić jak nie ogłuszyć Ciebie. To dzięki mnie tutaj jesteś i masz właśnie możliwość uratowania swoich ludzi. Fajnie mi się odwdzięczyłaś.. A co do opłynię ...

[David nie rozumiał do końca do czego kobieta zmierza. Chciał się jej jak najszybciej pozbyć.]
<do Julki> Północno wschodni... chcesz czegoś konkretnego, to wal od razu, a jak nie to daj mi spo ...

<do Julki> Jak to gdzie.. do domu. Będziemy pływać po morzu tak długo aż natkniemy się na jakiś ląd i cywilizowanych ludzi.+-

[David spojrzał z niechęcią na Julie. Nie chciał mieć z nią za wiele wspólnego. Zraziła go od samego początku.]
<do Julki> Jasne... pytaj [Odpowiedział nie patrząc już na nią.]

[David zachwiał się i o mało co nie upadł na ziemię po uderzeniu Julie. Był tym totalnie zaskoczony. Gdy się pozbierał spojrzał na nią zdenerwowany.]
<do Julie-Ann> Cholera, kobieto, oszalałaś? ...

[David siedział na uboczu i słuchał wszystko. Podszedł dopiero po chwili.]
<do Julie-Ann> A jednak... Tak wszyscy jesteśmy rozbitkami z tego lotu. [Poczekał aż na niego spojrzy.] Przepraszam za ...