Lost Fan

Nicolas Sendler

[Nick widział jak Chuny unika jego wzroku.]
<do Chuny> Chuny... [Wciąż nie chciała na niego spojrzeć. Złapał ją delikatnie za podbródek i skierował jej twarz na wprost jego.] Chuny... przepraszam, przepraszam za to wszystko...+-

Chuny Parks

[Nie mogła znieść widoku jego oczu, gdy Nick zmusił ją by na niego spojrzała. Jego przeprosiny wywołały u niej kolejną falę łez.]

<do Nicka> Czemu ciągle musisz mnie krzywdzić? Czemu ciągle sprawiasz, ze cierpię? [Zaszlochała głośno, nie dbając o to jak trywialnie brzmią jej pytania.] Co ja ci takiego zrobiłam?+-

[Uwolniła jedną z dłoni i otarła spływające szybko łzy.]

Nicolas Sendler

[Nick nie wiedział jak jej odpowiedzieć. Nie wiedział dlaczego ją krzywdził, nie wiedział dlaczego krzywdził kogokolwiek. Chciał ją uspokoić. Przybliżył się do niej i objął ją.]

Chuny Parks

[Gdy się do niej zbliżył i spróbował objąć, znów przestraszyła się, że ją skrzywdzi, że znowu sprawi jej ból. Reakcja Chuny była zupełnie instynktowna.]

[Wyswobodziła drugą dłoń i zaczęła okładać pięściami jego ramiona tym mocniej, im bliżej się znajdował. Płacz i narastający w niej strach sprawiały, że nie panowała nad siłą i celnością ciosów.]

<do Nicka> Nie dotykaj mnie! [Uderzyła go z otwartej dłoni w twarz. Jednak i to go nie zatrzymało. Nie mogła się dalej cofać, bo jej nogi zatrzymały się na ramie łóżka.] Nie zbliżaj się do mnie...+-

[Pięści uderzające o jego ramiona i piersi zdawały się nie zostawiać po sobie żadnego śladu. Zupełnie jakby waliła w ścianę.]

Nicolas Sendler

[Nick w pełni rozumiał zachowanie kobiety. Nie mógł jednak teraz dać za wygraną. Musiał ją uspokoić. Dawał jej się na sobie wyżyć. Próbował ją po chwili ponownie objąć by nie mogła już nic zrobić.]
<do Chuny> Nic ci nie zrobię... nie bój się.+-

Chuny Parks

[Strzeliła go ponownie w twarz. Broniła się niczym ranne zwierze schwytane w pułapkę przez kłusownika. Rama łóżka skutecznie blokowała jej możliwość ucieczki, a chaotyczne ciosy nie przynosiły żadnych efektów. Nie była w stanie skupić się na walce. Nick był coraz bliżej, aż wreszcie jej ręce nie mogły wymierzać kolejnych uderzeń. Przestraszona wpiła palce w jego ramiona.]

<do Nicka> Proszę, nie...+- [Zapłakała znowu głośno.]

Nicolas Sendler

[Nick objął ją, Chuny nie mogła już nic zrobić. Przytulił mocno do siebie głaszcząc jej włosy i uspokajając ją.]
<do Chuny> Już dobrze... Chuny, nie bój się.

Chuny Parks

[Nick przycisnął ją do siebie, unieruchamiając tym samym jej ręce zakleszczone teraz między nią a nim. Mogła już tylko płakać. Oparła głowę na jego ramieniu, wdychając zapach jego koszuli. Strach osłabł, gdy okazało się, że nie chodziło mu znowu o zadawanie bólu. W jej głowie krążyło tysiące myśli, analizujących całą sytuację.]

[Minęło kilka chwil nim zdołała się uspokoić; i choć płacz ustał, to jej ciało nadal drżało. Oddychała ciężko, zmęczona swoim bojem.]

Nicolas Sendler

[Nick nie przestawał głaskać jej włosy. Wsłuchiwał się w jej gasnący płacz i ciężki oddech. Czuł w tej chwili każdy centymetr jej ciała. Czuł coś, czego tak bardzo mu brakowało-bliskości z drugim człowiekiem. Przycisnął Chuny jeszcze mocniej do siebie. Chciał by była jak najbliżej jego. Wtulił twarz w jej włosy. Po chwili pocałował ją delikatnie w szyję. Chciał żeby to trwało wiecznie.]

Chuny Parks

[Chuny czuła, gdy mocniej przycisnął ją do siebie. Sprawiło to, że ciężej było jej oddychać. Nie zdawała sobie sprawy z tego, co robi Nick dopóki nie poczuła delikatnego pocałunku w jej szyję.]

[Odchyliła się zaskoczona by spojrzeć na jego twarz.]

<do Nicka> Co ty robisz?+- [Wymamrotała niepewnie.]

Nicolas Sendler

[Nick nic jej nie odpowiedział. Wykorzystując, że ma jej twarz przed sobą, ujął ją w dłonie i pocałował w usta krótko i delikatnie. Spojrzał jej w oczy. Widział, że kobieta była lekko zdezorientowana. Po chwili pocałował ją drugi raz. Tym razem długo i namiętnie, delektując się jej ustami.]

Chuny Parks

[Zachowanie Nicka i to co robił kompletnie zbiły ją z tropu. Jeszcze niedawno groził, że ją zabije i o mały włos tego nie zrobił, a teraz stali tu a on ją całował. Z dwóch pocałunków częściowo odwzajemniła tylko drugi, choć wogóle się na nim nie skupiła. Stała bez ruchu zaskoczona wszystkim co się działo i uważnie obserwowała jego twarz.]

<do Nicka> Czemu to robisz? [Spytała ponownie szeptem, nie spuszczając wzroku z jego niebieskich oczu. Dopiero teraz zauważyła jakiego są koloru.]+-

Nicolas Sendler

[Nick i tym razem nic nie odpowiedział. Pocałował ją ponownie w usta. Po chwili, pocałunki przeniósł na szyję. Robił to najlepiej jak potrafił. Chciał żeby było jej dobrze. Czuł, że kobieta coraz bardziej tego chce.]

Chuny Parks

[Tym razem chętniej odwzajemniła pocałunek. Gdy całował jej szyję odchyliła delikatnie głowę, zamykając oczy i delektując się każdym muśnięciem jego warg. Nie chciała by przestawał. Mimo, że przed chwilą przeżyła koszmar, teraz było jej naprawdę dobrze. Rozluźniła wciąż do niego przyciśnięte ciało.]

[Czuła, że nie była w porządku wobec Scotta. Kochała go i to bardzo, ale w tej chwili tak bardzo potrzebowała bliskości. Wzbraniała się przed pełnym odwzajemnieniem pocałunków Nicka, choć i tak wiedziała, że przegra. Ten jeden raz sumienie i myślenie postanowiła odrzucić na bok.]

[Objęła rękami jego szyję i gdy znowu ją pocałował, odwzajemniła pocałunek z całą pasją uśpioną przez ostatni miesiąc.]

Nicolas Sendler

[Nick przez chwilę pomyślał o Catherine. Zastanawiał się co teraz robi... jednak szybko odrzucił te myśli. Nie teraz, nie teraz to było ważne. Gdy objęła jego szyję i w pełni odwzajemniła jego pocałunek Nick już był całkiem pewny, że chcą tego oboje. Całował ją i delektował się smakiem jej ust. Zaczął ściągać powoli jej bluzkę.]